Annelie van Venrooij
Het leven van Annelie begon in 1971 als derde dochter in het gezin van Grad en Mien van Krieken. De oudere Loosbroekenaren kennen Grad nog van BCL: Bouw Combinatie Loosbroek, het bouwbedrijfje waarmee hij samen met compagnon Ties van Pinxteren aan de weg timmerde. Hoewel Grad beter metselde.
Annelie begon haar schoolcarrière op de Albertusschool. Later volgde ze de opleiding tot klinisch chemisch analist in Eindhoven waar ze ook haar eerste baan vond in het Catharina ziekenhuis. In 1995 trouwt ze haar grote liefde Mark van Venrooij uit Vinkel en toen hun eerste dochter geboren werd, stopte ze even met werken in de zorg. Na een kort uitstapje als kwaliteitsonderzoeker van grondstoffen bij voederproducent Vobra, dient zich na de geboorte van hun tweede een functie aan bij ziekenhuis Bernhoven. “Daar hoefde ik niet lang over na te denken”, vertelt Annelie. “Ik werk daar tot de dag van vandaag nog met veel plezier. Ik maak planningen voor diverse afdelingen als de trombosedienst, maar ook het bloedprikken aan huis”. Vanaf jonge leeftijd is Annelie verbonden aan Korloo. “Ik ben lid vanaf de oprichting, heb meerdere bestuursfuncties bekleed gedurende 30 jaar en momenteel ben ik het enige erelid van Korloo. Leuk om te vertellen is dat toen ik erelid werd ook de veranda van de club naar mij is vernoemd. Mijn eigen man Mark timmerde die veranda. Toen ik begin van dit jaar gevraagd werd als voorzitter in het bestuur van Stichting D’n Hoek kon ik geen nee zeggen. Mijn vader was lang bestuurslid van De Wis en coördineerde destijds de bouw van steunpunt D’n Hoek. Hiermee treed ik in de voetsporen van mijn vader en zet ik een traditie voort”!
Annelie en Mark hebben twee dochters, Lieke (23) en Janne (21). “Ik vond het erg toen mijn vader overleed. Ik was ‘papa’s kindje’ en we waren enorm op elkaar gesteld. Mijn vader overleed toen hij 61 jaar oud was, mijn moeder Mien werd 73”. Hoewel Annelie een hele fijne band met haar zus Jozette heeft, wordt haar emotie zichtbaar wanneer ze vertelt over haar oudste zus Ardith.
Afgelopen februari was het 4 jaar geleden dat Ardith overleed. Ze was pas 53 jaar oud. Annelie mist haar dagelijks, ze waren twee handen op één buik. Doordat Ardith ook in de zorg werkzaam was deelden ze alles op dat vlak en hadden ze genoeg aan een half woord. Gelukkig vindt ze steun thuis en in de familie. De ‘Van Kriekens’ hebben een hechte familieband, iedereen kan zichzelf zijn. Het zijn zonder uitzondering warme, gastvrije mensen die houden van gezelligheid en samen lekker eten en drinken. Momenteel is Annelie druk met de voorbereidingen voor de Van Krieken Familiedag. Elke tweede zaterdag van juni vindt die plaats. Dit jaar in hun eigen achtertuin aan de Schaapsdijk 2a. Het huis waar vroeger ome Jan van Krieken woonde en waar Annelie altijd van droomde. Die droom werd werkelijkheid in 2008 en het gezin verhuisde van de Molenhoeve naar de Schaapsdijk. Het timmerbedrijf van Mark werd ondergebracht in een grote werkplaats achter het huis.
Een leuke traditie die al zo’n 25 jaar standhoudt, is de dagtrip tijdens de bouwvak waarbij Annelie en Mark steevast met ome Marinus van Krieken en neef Henk van Lieshout er met de auto op uit trekken! Ze bezoeken een leuke plek of bezienswaardigheid en hebben het vooral gezellig met op tijd lekker eten en drinken! Ook met hartsvriendin Kitty en diens man Wim organiseert ze zo’n jaarlijks uitje maar dan met een fietstocht en een overnachting bij Van der Valk. Kitty kent ze al vanaf de basisschool en hoewel ze elkaar niet meer zo regelmatig zien, is er een heel bijzondere band; ook zonder woorden voelen ze elkaar feilloos aan.
Toen de dochters nog klein waren, gingen Annelie en Mark met de caravan op vakantie. Tegenwoordig trekken ze er met de auto op uit, gaan de fietsen mee en worden er in verschillende delen van het land knooppunt-fietstochten gefietst. “Als prof in de planning zoek ik zelf vooraf de tochten uit en boek ik de hotels. Dit is meestal Van der Valk vanwege de goede bedden en de gunstige ligging. En natuurlijk leuke tentjes waar we heerlijk kunnen eten en drinken, want ook dat is een mooie traditie”, eindigt Annelie.
Tekst: Jan van der Spank | Foto: Eveline van Uden-Buys