Eveline van Uden-Buijs
‘Zelf de slingers ophangen en herinneringen maken’
Ditmaal een ommetje met iemand die vanaf het begin betrokken is bij de Dorus. Eveline van Uden-Buijs (40) heeft al vele dorpsgenoten voor haar cameralens gehad. Ze is getrouwd met haar jeugdliefde Pascal en ze wonen samen met hun 3 kinderen, Jack (13), Faith (11) en Skye (6), hond Bono en 4 Maine-Coon katten op de hoek van de Pastoor de Grootstraat en de Krommedelseweg in haar ouderlijk huis.
Haar vader woonde bij hen in huis maar hij is afgelopen jaar onverwachts gestorven. “Het is een groot gemis want naast dat hij mijn vader was, was het ook de buurman, gezinslid, maatje en steun en toeverlaat en zorgde hij voor onze kinderen en huisdieren als dat nodig was.” Haar moeder overleed toen Eveline 21 jaar was, na een ziekbed van 5 jaar. “Dat was een lijdensweg en verschrikkelijk om toe te ‘moeten’ kijken.”
ZORG VOOR ANDEREN
“Ik ben een zorgzaam type, dat begon al vroeg. Ik hielp mijn oma vroeger met het aantrekken van haar steunkousen en ook mijn moeder heb ik mede verzorgd. Hoewel ik ook een creatieve kant heb besloot ik te kiezen voor een beroep waarin ik kon zorgen voor anderen.” Eveline kreeg eerst een baan in de kinderopvang waar ze met veel plezier werkte. Maar na de komst van haar eigen kinderen merkte ze dat de combinatie privé en werk uit balans raakte. Waardoor ze bewust de keuze heeft gemaakt om een stapje terug te doen. Zo kon ze er meer zijn voor haar eigen gezin. En dat bevalt haar nog steeds erg goed. Nu werkt ze deels in de thuiszorg bij Laverhof waar ze mensen thuis ondersteunt. “Ik vind het een zeer dankbaar beroep. Mensen zijn zo blij als ik er ben, fijn dat ik ze kan helpen daar waar nodig is en een luisterend oor kan bieden.”
PASSIE
Op deze manier houdt ze tijd en energie over voor haar gezin en haar passie voor fotografie. Ze zet haar levenservaring in tijdens haar werk en het fotograferen. “Je leert om anders in het leven te staan als je beide ouders al op jonge leeftijd moet missen. Door mezelf kwetsbaar op te stellen merk ik dat anderen zichzelf ook meer openstellen en door een grapje op zijn tijd maak ik het lekker luchtig. Zo leg ik graag gevoel in de foto’s, en creëer ik de mooiste liefdevolle herinneringen.” Op deze manier combineert ze haar zorgzame kant met haar creatieve kant. “En die creatieve kant zie ik ook bij mijn eigen kinderen terug, dat vind ik zo leuk!” Dat je ‘nu’ moet genieten is voor haar heel duidelijk. Zelf de slingers ophangen en herinneringen maken. Want herinneringen zijn één van de waardevolste bezittingen die er zijn!
Tekst: Willemien Manders | Foto’s: Wim Roefs / privé