Biverlo
‘Ut gu nergens over en toch wilde winnen’
Ooit gehoord van een pomerans, trekbal, carambole of een poedel? Voor de mannen van Biverlo zijn het bekende termen. Elke woensdagavond biljarten Wim Kappen, Peter de Groot, Lio Heerkens, Bennie van Osch, Henk Gabriëls en Henk van Haaren bij café Kerkzicht. “We spelen elk jaar een competitie libre,” legt Bennie uit, “het ene jaar vullen we dat aan met bandstoten en het andere jaar met driebanden.” Bennie zet daarvoor elk jaar een competitieprogramma in elkaar. “Tot vorig jaar reikten we ook een prijs uit aan de winnaar. Maar ja, dan zat er altijd iemand met zo’n ding te kijken, wa ge alleen mar moet poetse. Daar zijn we daarom mee gestopt,” vertelt hij lachend. “Het biljarten gaat vooral om de gezelligheid,” geeft Lio aan, “lekker bijbuurten met de kameraden. Het is echt ontspanning en er zit een mooi wedstrijdelement in, zonder dat er haast bij is.” Henk van Haaren vult aan: “Het gu eigenlijk nergens over en toch wilde winnen!”
FUSIE
Het huidige Biverlo (Biljartvereniging Loosbroek) is ontstaan uit de vroegere Poedelclub en Biverlo. De Poedelclub werd al in 1971 opgericht. En in ’81 kwam daar Biverlo bij, om ook een regionale competitie te gaan spelen bij de Koninklijke Biljart Bond. “Ik denk dat ik een jaar of 22 was toen ik begon,” vertelt Henk Gabriëls, “aan de bar bij Kerkzicht vroeg Rien Pennings of we niet mee wilden gaan biljarten. Destijds was ik heel fanatiek, ik speelde zo’n drie keer per week, zowel voor Biverlo als voor de Poedelclub.” In de hoogtijdagen speelden er zo’n 20 mensen biljart bij Kerkzicht, maar inmiddels is het clubje aardig uitgedund en was een fusie onvermijdelijk. “Wij biljarters lijken toch een beetje een uitstervend ras hier in Loosbroek,” lacht Henk. Er werd besloten verder te gaan onder de naam van Biverlo en vanaf toen alleen een onderlinge competitie te spelen.
LIBRE
En dat bevalt goed. “Het is elke week goed toeven bij Kerkzicht, we worden gastvrij ontvangen en hartstikke goed verzorgd!” weet Bennie. De heren zijn qua niveau prima aan elkaar gewaagd. “Het ene jaar wordt er iemand kampioen, gaat zijn gemiddelde omhoog en het jaar d’r op bakt ‘ie er juist helemaal niks van.” Libre vormt binnen Biverlo de hoofdcompetitie. “En dat is ook het leukste,” zegt Henk Gabriëls, “want driebanden; daar kan ik gin zak van.” Lio vindt driebanden wel een uitdaging: “Dat is echt puzzelen.” Hoewel het grootste deel van de club bestaat uit een vast groepje vrienden, zijn nieuwe leden meer dan welkom. “Biljarten is gewoon keigezellig. Als je bezig bent met het biljarten, tellen of schrijven ben je geconcentreerd bezig, maar aan de kant wordt er volop geouwehoerd én weten ze het altijd beter. Wat dat betreft verschilt het niet zoveel van voetbal,” besluit Lio lachend.
Tekst Cindy van Haaren. Foto: Wim Roefs.