portret

Riejan Vinkhuijzen

Het vakantiegevoel in Loosbroek

Sinds 2015 woont Riejan Vinkhuyzen met haar man Jan aan de Bergmolen 12. Een huis waarin zij, zoals Riejan uitlegt, het ‘vakantiegevoel’ vonden waar zij al enige tijd naar op zoek waren. “We woonden in een prima huis in Oss, maar door veranderingen om de wijk heen werd het met name in de tuin veel rumoeriger door het verkeer. We keken rond naar iets anders en vonden een huis waar wij allebei enthousiast over waren omdat het ons een soort ‘vakantiegevoel’ gaf.”

“De koop ging helaas niet door maar met deze ervaring wisten wij welk gevoel wij opnieuw wilden ervaren bij het huis waar wij naar op zoek waren. We zochten verder, maar onze eisen waren nu zo specifiek dat het ideale huis nergens leek te staan. Daarom besloten wij om zelf te bouwen, zodat wij precies onze wensen konden inpassen. De tekeningen waren net klaar toen Jan heel voorzichtig tegen mij vertelde dat hij toch nog ergens een huis had gezien dat hij de moeite waard vond om te bekijken. Daar reageerde ik niet zo vriendelijk op! We hadden net al het gedoe met het ontwerp en de architect achter de rug. Maar na twee dagen heb ik toch zelf ’s nachts mijn tablet gepakt en op de website gekeken en ik zag dat het huis mij ook raakte. We gingen kijken en nu wonen wij hier al zeven jaar. We hebben er nooit spijt van gehad.”

KINDEREN RAKEN MIJ OP ALLERLEI VLAKKEN

Van origine komt Riejan uit Limburg waar zij met haar ouders en twee zussen woonde tot zij zeven jaar was. Haar vader werkte in de mijnen. Toen die gesloten werden verhuisde het gezin naar Oss. Haar vader ging bij Organon werken. Na de middelbare school volgde Riejan de opleiding Social Works in Nijmegen. “Ik koos die studie omdat ik altijd al affiniteit met jeugd heb gehad.” Na haar studie werkte en reisde zij eerst een jaar in de VS. Terug in Nederland vond zij werk in de begeleiding van kinderen met gedrags- en ontwikkelingsproblemen en later in de reguliere kinderopvang en de buitenschoolse opvang. Na 17 jaar kwam de overstap naar Ons Welzijn, een organisatie waar kinderen en ouders terecht kunnen met vragen. De hulpvragen kunnen gaan over de normale ontwikkeling van een kind tot multi-problematiek. Riejan werkt hier als Jeugd Professional. “Kinderen raken mij op allerlei vlakken. De vragen zijn de laatste jaren wel veranderd. Tegenwoordig is alles maakbaar en bereikbaar. Vroeger zat je op voetbal; maar nu zit je op voetbal én op … én op …. Sommige kinderen ervaren daardoor moeite met keuzes of groepsdruk omdat anderen óók overal bij zijn. Ik word er blij van als ik in een gesprek ervoor kan zorgen dat het kind en de ouders inzien dat zij zélf mogen kiezen wat zij echt belangrijk vinden en dat zij op hun eigen gevoel mogen afgaan in plaats van iets alleen maar doen omdat anderen het ook doen. Wat dat betreft kunnen kinderen het tegenwoordig wel moeilijk hebben.“

MUSEA OF TENTOONSTELLINGEN

Naast haar bijna fulltime baan maakt Riejan ook tijd voor eigen interesses en activiteiten. Sinds zij in Loosbroek woont zit zij in een aantal werkgroepen. Ze zingt in La Orféon, ze is bestuurslid bij De Wis, ze zit in de werkgroep Loosbroek Draait Door en in de werkgroep van de Kerst-In. Daarnaast vindt zij tijd om met vriendinnen, of alleen, op pad te gaan. “Ik vind het heel leuk om allerlei musea of tentoonstellingen te bezoeken. Dat kan variëren van natuurhistorisch tot moderne kunst. Maar ik hou ook heel erg van lezen. Ik herinner mij nog, dat ik mijn eerste eigen bibliotheekkaart kreeg. Ik was 9 jaar en met driegulden-vijftig mocht ik op mijn fietsje naar de bieb om zo’n roze kaart voor mijzelf te kopen. Nog steeds kan ik mij helemaal verliezen in een boek; heerlijk naar een afgesloten wereldje waar je helemaal in zit.”

STEM-ACTEREN EN GITAARSPELEN

“Een bucket list? Nee, daar doe ik niet aan. Ik heb van nature een nieuwsgierigheid naar allerlei dingen en ik doe wat ik leuk vind. Er komt steeds weer iets op mijn pad. Ik deed een cursus stem-acteren en een cursus gitaarspelen. En vorig jaar een opleiding tot imker. Dat vond ik heel bijzonder. Je leert zo’n kast ‘lezen’ en het liefst zou ik er elke dag even naar kijken. Op dit moment heb ik een kast samen met iemand anders dus daar moet ik echt naar toe gaan. Het dagelijks observeren is juist interessant. Kijken of het klopt wat je waarneemt. Bijvoorbeeld hoe de jaarcyclus verloopt in zo’n kast en of het bijenvolk de winter goed doorkomt. Heel boeiend. Dus een bucketlist? Nee, dat niet per se. Maar misschien toch ooit een bijenkast in onze eigen tuin?”

Tekst: Wietske Piek | Foto’s: Wim Roefs.