Dianne Roefs
‘De liefde voor paarden is met de paplepel ingegeven’
Daianne woont samen met Willem-Jan en hun twee dochters Rosan (12) en Dieuwke (10) aan de Heideweg. Ze groeide op tussen de dieren op de boerderij en hondenkennel aan de Voorstraat. Vanaf haar 21e stapte ze mee in het bedrijf van haar ouders; ‘Dogs of the Dutch’. Maar wie denkt dat na het sluiten van de laatste hondenhokken een rustige avond begint, heeft het mis. Daianne heeft namelijk ook nog eens 15 paarden én doet aan westernrijden, oftewel reining.
CIRKELS
Daianne vertelt: “Op mijn zevende startte ik met dressuur en dat heb ik tot mijn 23e gedaan. Daarna bleef ik wel veel met paarden doen, maar reed zelf nog maar weinig. Tot ik negen jaar geleden in aanraking kwam met westernrijden. Ik doe aan reining, het dressuuronderdeel van het westernrijden. In de proef zijn verschillende oefeningen verwerkt, zoals spins, cirkels, wissels en heel snelle stops. Het is heel anders dan gewoon dressuur. Daarbij rijd je veel gecontroleerder, probeer je alles als het ware voor te zijn. Bij westernrijden laat je veel meer los, je laat dingen gebeuren en corrigeert pas op het laatste moment en heel minimaal. En dat is, als je van huis uit een dressuurrijder bent, echt wel even wennen,” lacht Daianne. “De sfeer is ook heel anders dan bij een dressuurconcours. Er is veel meer spektakel, iedereen juicht en joelt en de paarden zijn daar totaal niet van onder de indruk. Ik rijd zelf geen wedstrijden, maar puur voor mezelf. Na al die jaren dressuurrijden op concoursen is de moet er nu af en dat is fijn. Een keer per week krijg ik les en daarna drink ik gezellig een drankje met een groepje in de kantine. Het is echt een avond voor mezelf, heerlijk!”
OOGAPPEL
Bij het westernrijden rijdt Daianne op quarterhorses, maar zelf fokt ze KWPN’ers (Koninklijke Warmbloed Paarden Nederland). “De liefde voor deze paarden is me met de paplepel ingegeven. Als kind ging ik al met opa mee naar de keuringen, met mijn oren gespitst om zoveel mogelijk mee te krijgen. Opa heeft me ontzettend veel geleerd! Later heb ik zijn paarden overgenomen. Mijn oogappeltje is een voskleurige merrie van 11 jaar. Ik vond haar als veulen al geweldig, haar moeder was van opa en ook zij staat nog steeds bij mij in de wei. Het fokken van paarden is voor mij echt hobby. Ik vind het prachtig om de paarden met de week mooier te zien worden, wat betreft spieropbouw en het lopen. Het is gaaf wanneer een paard goed scoort op de keuring en je bepaalde predicaten kunt halen. Maar ook wanneer ik een paard verkoop en iemand daar vervolgens ontzettend blij mee is, maakt me dat trots. Mijn droom is om nog eens een échte topper te fokken.” Dat het zorgen voor de paarden veel tijd kost vindt Daianne helemaal niet erg, “Ik kan toch niet stilzitten,” lacht ze.
Tekst: Cindy van Haaren. Foto: Wim Roefs.