Simon van der Steijn
‘Ik heb nachten voor een huis gestaan omdat een kind bang was om te gaan slapen’
Met nog vijf potentiële huurders voor hem, had Simon van der Steijn (32) niet verwacht dat hij in juli de sleutel zou krijgen van het huis op Molenhoeven 27. Hij werd geboren in Den Bosch maar verhuisde drie uur later al naar Heeswijk-Dinther, waar hij de rest van zijn leven doorbracht. Samen met zijn vriendin Nathalie (41) geniet hij alweer bijna een jaar van de Loosbroekse rust: ‘’Ik wist dat Loosbroek niet groot was, maar ik had niet verwacht dat het zo rustig zou zijn.’’
Simon werkt vijf jaar als ambtenaar bij de gemeentes Cuijk, Grave en Mill & St Hubert waar hij verschillende functies heeft gehad. Op dit moment verleent hij bouwvergunningen. ‘’Je zit nergens zo goed als bij de gemeente’’, vindt Simon, die na negen maanden thuiswerken sinds kort weer één dag naar kantoor mag. Na het afronden van zijn hbo-opleiding Accountancy belandde Simon in 2011 in een depressie, die uiteindelijk drie-en-een-half jaar van zijn leven heeft gekost. ‘’Ik heb hele domme dingen gedaan rond zelfmoordgedachtes en zelfmoordpogingen, maar ik ben er uiteindelijk beter uitgekomen,’’ vertelt Simon, die na een hoop psychologen versleten te hebben nu al zeven jaar weer iemand blind kan vertrouwen. ‘’Ik kom er nog steeds wel eens om dingen even te ventileren. Zeker in de coronatijd is de kans op terugvallen te groot.’’
BIKERS AGAINST CHILD ABUSE
Motorrijden is een van de grote hobby’s van Simon, die vrijwel direct na zijn depressie z’n motorrijbewijs haalde. Zolang er geen ijzel ligt, rijdt hij overal naartoe met zijn Kawasaki Vulcan VN 900. ‘’Voor mij is het echt iedere keer weer een straf als ik in de auto moet stappen.’’ Maar zomaar een stukje motorrijden is niet de enige passie van Simon. Sinds twee jaar zet hij zich in voor de vrijwilligersvereniging Bikers Against Child Abuse (B.A.C.A.). “Dit is een motorvereniging met als doel om voor misbruikte of mishandelde kinderen een veiligere omgeving te realiseren. Wanneer kinderen hulp vragen worden ze meteen opgenomen in de ‘B.A.C.A.-familie. Net als wij krijgen ze dan een patch (logo op het vest) en vanaf dat moment zijn er minstens twee personen, 365 dagen per jaar en 24 uur per dag bereikbaar. Wij helpen deze misbruikte of mishandelde kinderen simpelweg door er voor ze te zijn. De hulp varieert van het naar school brengen tot huisbewaking. Ik heb wel eens nachten voor een huis gestaan, omdat een kind bang was om te gaan slapen,’’ vertelt Simon. Acht jaar geleden ontdekte hij deze bijzondere motorclub en zijn doel was al direct duidelijk: “Ooit ga ik erbij!’’ Zo gezegd, zo gedaan. Want drie dagen na het behalen van zijn motorrijbewijs bezocht hij voor het eerst een vergadering. ‘’Als de Loosbroekse inwoners mij dus ooit zien rijden, moeten ze niet denken dat ik lid van een gevaarlijke motorbende ben, allesbehalve zelfs,” sluit Simon af. Meer info over BACA: www.dutch.bacaworld.org
Tekst: Luuk van Grinsven. Foto: Gido Boets.