Ivo Kanters
‘Alles wat met eten en drinken te maken heeft, vind ik interessant’
Ivo Kanters (23) woont met zijn ouders op de boerderij aan de Bosschebaan. Met ‘boerenleven’ heeft hij niet zoveel, met koken des temeer. “Ik ging in Heesch naar de mavo toen mijn oma en opa me een keer mee uit eten namen naar een sterrenrestaurant, Wollerich in Sint-Oedenrode. Ik was meteen verkocht. De deur voor je openhouden, je stoel aanschuiven, de overheerlijke kleine hapjes vooraf. De ongelofelijke smaken. Daar wilde ik alles van weten. Ik ging studeren aan de Rooi Pannen in Eindhoven en behaalde mijn diploma Zelfstandig Werkend Kok. Tussendoor werkte ik bij Revival, en maakte tijdens mijn studie langzaam stapjes omhoog. Van het Sentiment in Dinther tot Cordial in Oss, Noble in Den Bosch en Oonivoo in Uden.”
PASSIE
Toch ging de horeca hem steeds meer tegenstaan. “Het is altijd werken als iedereen vrij is. Ik miste het sociale leven. Als mijn vrienden op zaterdagavond aan een biertje gingen, moest ik werken. Mijn hart ligt nog altijd bij het koken, de smaken, het proeven, het ruiken, alles. Maar het paste niet meer bij me. Toen de uitbater van de Jumbo in Heesch me vroeg een lunchroom op te zetten heb ik dat gedaan. Ik ben nu afdelingsmanager bij Eezie, waar ik samen met tien collega’s de lekkerste broodjes en maaltijden maak voor afhaal- en bezorgdienst. Minder chique, wel elke dag vers en lekker. Broodje ‘Muhammara’ met oude brokkelkaas bijvoorbeeld, onbekend misschien, maar overheerlijk. Als ik het klanten laat proeven zeggen ze: ‘Godsakker, das lekker. Mensen verrassen met smaak, dat is mijn passie.”
GENIETEN
Ook thuis kookt Ivo graag, en dan vooral met zijn Kamado BBQ, het bekende groene ei. “Ik hou ervan net iets meer te doen met vlees, vis en groenten. Of het nu een simpel kippetje is of een zeebaars in zoutkorst. Spelen met vuur en kolen, dat vind ik heerlijk rustgevend. En daarna natuurlijk met vrienden genieten van het eten en een goed glas wijn. Door corona konden we niet op stap. Daardoor heb ik bij mijn vrienden het tafelen geïntroduceerd. Ik heb zelfs een paar vrienden iets leren eten waarvan ze dachten dat ze het niet lustten. Dat is toch mooi? Ik heb het nu goed naar m’n zin maar het ondernemen staat nog steeds op mijn lijstje. Iets met eten en dan voor mezelf. Ik zoek nog naar wat past.”
VOETBAL
De weekenden zijn weer vrij en de kok voetbalt bij WHV-1, als linksback. “Het stelt niet veel voor,” zegt hij bescheiden. “Het is vooral hard werken, mouwen opstropen en zorgen dat je knieën na afloop vies zijn. Dan krijg je altijd een schouderklopje. Maar het is heerlijk, met je neus in de wind, ballen met de jongens. Ik ben graag bij WHV, train er ook een jeugdteam. Ik voel me er thuis. Mijn vrienden zeggen over mij: ‘Als hij de Loosbroekse kerktoren niet ziet, krijgt hij al heimwee’, maar zo erg is het niet hoor, mijn vriendin woont in Nistelrode, daar ben ik ook graag.“
Tekst: Mathieu Bosch. Foto: Maddelon Dekkers.