Simon Dankers
‘Ik was bang dat er in Loosbroek niet veel te doen was’
Simon ‘Jean Pierre’ Dankers (22) woont pas anderhalf jaar in het dorp maar is, zeker voor de Loosbroekse jeugd, al een meer dan bekend gezicht. Samen met zijn moeder Marie-Jeanne en zijn broertje Sjoerd verhuisde hij naar de Bergmolen, en vond daar al snel zijn plek. Mede dankzij zijn sterke bijdrages op zowel het voetbalveld als in de kantine van WHV, is Simon moeiteloos ingeburgerd in zijn nieuwe woonplaats.
RUST IN LOOSBROEK
Het zal even wennen zijn geweest voor de altijd chique geklede ‘Jean Pierre’, toen hij plotseling tussen de Loosbroekse boeren belandde. Hij woonde zo’n dertien jaar in Rosmalen en een korte periode in Lith. “En ik durf het hier bijna niet te zeggen, maar ik heb ook nog een jaar of acht in Vinkel gewoond,” lacht Simon, die in februari vorig jaar vanuit Rosmalen verhuisde naar Loosbroek. “Ik geloof dat we in januari voor het eerst naar dit huis zijn gaan kijken, en vrij snel daarna al besloten om er te gaan wonen. Mijn moeder en ik vinden de rust hier prettig. Ik kende het dorp in het begin alleen maar van Lunenburg, waar ik vroeger nog wel eens naar de ranja-party’s ging. Ik was eigenlijk wel een beetje bang dat er hier weinig jeugd zou wonen, en er dus niet zo veel te doen was, maar daar is achteraf gelukkig niks van waar,” vertelt Simon.
STAPPENPLAN
Simon volgde de opleiding horecaondernemer manager en werkt tegenwoordig als zpp’er in de horeca. Zijn dag bestaat vooral uit werkzaamheden in zowel de keuken als de bediening. Dit doet hij onder andere voor Hofmans Catering uit Nijmegen en de Heische Hoeve uit Loosbroek. “Maar ik kom op heel veel verschillende plekken in het land, van bruiloften tot luchtballonfestivallen, noem het allemaal maar op.” Simon wist op zijn dertiende al dat dit was wat hij later wilde doen. “Eerst in de afwas, twee jaar later in de bediening en vervolgens in de keuken,” legt hij uit.
DERDE HELFT
Simon heeft naast koken nog twee andere hobby’s. Hij verzamelt allerlei verschillende speciaalbieren en trapt zo nu en dan graag een balletje. Dat laatste was voor hem belangrijk toen hij in Loosbroek kwam wonen.
“Op de eerste dag dat ik hier kwam wonen, ben ik meteen in de auto gestapt om mezelf aan te melden bij de voetbalclub.’’
Dit omdat ik daardoor mensen van mijn eigen leeftijd leerde kennen, zodat ik hier niet ieder weekend in m’n eentje op de bank hoefde te zitten.” Inmiddels is Simon goed bevriend geraakt met een groep jongens uit Loosbroek waarbij hij wekelijks te vinden is. Sinds zijn aanmelding maakt Simon deel uit van ‘het vlaggenschip’ van WHV, waar hij een groot deel van zijn wedstrijden als middenvelder of laatste man speelt. Het nieuwe seizoen staat weer voor de deur. “Daar kijk ik wel weer naar uit. Vooral de derde helft. Eerst in de kantine en daarna naar Kerkzicht. Veel jongeren komen daar samen waardoor je altijd een grote groep vormt, dat vind ik mooi.”
Tekst: Luuk van Grinsven | Foto: Wim Roefs