Will van Bommel
‘Ik ben de hele dag bezig met revalideren’
Zeker vijfmaal per dag zie je Will van Bommel (59), vanuit ’t Vunderke 10, samen met haar Duitse herder Troy (3) een korte wandeling maken door Loosbroek. En ze is blij dat ze dit weer kan. Op 5 januari 2020 veranderde haar bewegingsvrijheid drastisch. Tijdens haar vrijwilligerswerk bij een hondenkennel werd ze aangevallen door een hond uit de kennel. Het werd een gevecht op leven en dood. “Tijdens het gevecht heb ik me gefocust op de hond, een Duitse herder, om te voorkomen dat hij in mijn buik beet. Want daar zitten de vitale organen. Anders had ik het niet overleefd,” vertelt Will. Na een gevecht van vijfenveertig minuten wist Will hulp in te roepen. Met de ambulance is ze naar het ziekenhuis gebracht en daar werden haar wonden in haar rechterbovenbeen, beide onderbenen, heup, knieholte en nek gehecht.
IK DACHT DAT MIJN BEEN ERAF MOEST
De wonden in haar rechterbeen gingen ontsteken en ze kreeg morfine als pijnmedicatie toegediend. Na een operatie werd er een drain geplaatst maar na twee dagen werd deze alweer verwijderd samen met de inmiddels afgestorven huid. “Ik dacht dat mijn been eraf moest,” huivert Will. Ze had op haar bovenbeen een wond zo groot als een flinke hand. Uiteindelijk ligt Will vijf weken in het ziekenhuis in Helmond. Op 10 februari gaat ze naar de Watersteeg in Veghel om daar te revalideren. De wonden op haar bovenbeen blijken na de spoelpomptherapie zo groot dat een huidtransplantatie nodig was voor wondgenezing. Voor deze transplantatie werd huid gebruikt ter grootte van 10 x 25 cm uit haar eigen dijbeen. Deze transplantatie is voor 80% gelukt. Toen ook in de Watersteeg corona uitbrak, werd Will voor haar eigen gezondheid naar huis gestuurd. Thuis kreeg ze twee keer per dag hulp van Laverhof Thuiszorg. En nu nog krijgt ze dagelijks een heerlijke warme maaltijd van een behulpzame buurtbewoonster.
VERBANDMIDDELEN EN PIJNMEDICATIE
“Mijn huis stond vol met verbandmiddelen en pijnmedicatie. Ik kon een eigen apotheek beginnen”, weet Will die nu tweemaal per week fysiotherapie krijgt met krachtoefeningen en tweemaal per week aan huis een energetische massage krijgt voor het afvoeren van afvalstoffen en pijn, met als doel zelf-healing. “Deskundigen zeggen dat ik nog zeker een jaar nodig heb om te herstellen. Ik wil weer normaal functioneren, autorijden, fietsen en mijn hobby bij Kempovereniging Hu-Quan in Veghel weer kunnen uitoefenen. Mijn doel is volgend jaar weer samen met vrienden naar het castle rock festival in Duitsland te gaan. Het is een heftig jaar geweest, maar het heeft me ook veel goeds gebracht. Ik ben veranderd. Ik ben milder en zachter voor mezelf geworden en daardoor opener naar anderen. Het heeft me mooie inzichten en nieuwe vriendschappen gebracht. Maar het gelukkigst word ik van mijn eigen hond Troy. Zij geeft mij onvoorwaardelijke liefde,” besluit Will.
Tekst: Chantal Kanters. Foto: Wim Roefs.