Het verhaal van

Harrie van den Boom

‘Ik ben bekant nooit thuis’

Harrie is geboren in Dinther op ‘Beugt’ en groeide op in een boerengezin van 7 kinderen. Hij ging na de lagere school naar de MULO maar “Ik zocht niet te leren,” aldus Harrie. Hij besloot de MULO te verruilen voor de landbouwschool en ging daarna aan het werk bij de CHV, op kantoor. Totdat hij in dienst trad werkte hij daar met veel plezier. Na zijn diensttijd was Harrie welkom om terug te komen bij de CHV maar hij verkoos werken met zijn handen boven het werk op kantoor en ging naar de Rijkswerkplaats om het ambacht ‘timmerman’ te leren. Toen er in de bouw niet genoeg werk was, is Harrie bij de Campina gaan werken in de fabriek, hij genoot ontzettend van het werken in ploegen.

VERENIGINGSLEVEN

In die tijd leerde hij ook Annie kennen, ze trouwden en samen gingen ze wonen in de Krommedelseweg, waar Harrie hun huis zelf heeft gebouwd, met hulp van de broers van Annie. Ze krijgen vier kinderen; Rianne, Henrico, Erwin en Mario. Een jong gezin, hard werken, een druk leven. Maar Harrie heeft een ontzettend groot hart voor het verenigingsleven in het dorp en wist altijd tijd te maken om zijn steentje bij te dragen. Hij heeft heel veel betekend voor WHV, waar hij 35 jaar in het bestuur heeft gezeten als secretaris, er twee keer zeven jaar samen met Annie de kantine heeft gerund, de kleedkamers heeft gepoetst en andere hand- en spandiensten verleende. Daarnaast was hij actief bij de Kindervakantieweek en trad hij in het bestuur van de Beugelvereniging in Loosbroek toen die werd opgericht.

BESTUURSFUNCTIES

Op zijn 60ste ging Harrie met de VUT en was er wat meer tijd. “Ik was nog geen dag thuis of Jan van de Wiel kwam al vragen of ik voor hem kwam werken, dat heb ik niet gedaan,” maar stilzitten is niks voor Harrie. De KBO wist hem al snel te vinden en ook daar vervulde hij jarenlang een bestuursfunctie, zat hij in de activiteitencommissie en hij brengt nog steeds het KBO maandblad rond! In 2009 werd Harrie geridderd in de orde van Oranje Nassau en ontving hij een lintje voor zijn tomeloze inzet als vrijwilliger! Eerder ontving hij ook al een zilveren en gouden speld van de KNVB.

PENNENVERZAMELAAR

Inmiddels is Harrie bijna 80 en heeft hij de bestuursfuncties aan anderen overgedragen, maar hij regelt nog altijd de rikavonden en de biljartcompetitie van de KBO, in de Wis, gaat elke week biljarten bij zijn broers en zette fietstochten uit voor de TRV en nu nog voor de buurtvereniging. Hij kan enorm genieten van zijn zeven kleinkinderen, houdt van werken in de tuin en hij is een niet onverdienstelijk pennenverzamelaar met een collectie van maar liefst 16.000 pennen. “Het verzamelen vind ik kei mooi om te doen, maar het sorteren dat doe ik niet, die rol neemt Annie op zich”.

NEDERLANDS KAMPIOEN

Ook beugelt Harrie nog altijd heel actief, en niet zonder resultaat!

“In 2016 werd ik Nederlands kampioen in de 2e klasse van de NBB.”

Nog steeds speelt hij actief competitie en trekken ze daarvoor met z’n vijven Zuid Nederland, België en Duitsland door. Kortom, van stilzitten is echt geen sprake: “Ik ben bekant nooit thuis, maar daar blijf ik jong bij.” Harrie is energiek, positief en tijdens het gesprek straalt hij als hij vertelt over zijn leven. En Annie straalt met hem mee, bijna 53 jaar zijn ze gelukkig getrouwd en hebben ze lief en leed gedeeld aan de Krommedelseweg waar ze hun hele getrouwde leven al wonen. Veel samen zijn en elkaar steunen bij alles wat ze ondernemen, dat is hun geheim!

Tekst: Nathalie Roefs | Foto’s: Wim Roefs