Mieke Bossers
‘Van Den Haag naar Loosbroek’
Mieke Bossers-Vrijenhoek (63) woont samen met haar man Marc aan de Groeneveldsestraat. Ze hebben 2 kinderen die op zichzelf wonen.
STADSKIND
Ze is geboren in Rijswijk, vlakbij Den Haag, in een van de vele hoge flats die er staan. Ze heeft haar jeugd doorgebracht in een klein appartementje in een flat. Haar ouders sliepen in de eetkamer in een bed dat ’s avonds neergeklapt en opgemaakt moest worden. Als buitenverblijf hadden ze een balkonnetje met een vuilnisbak en één stoel. Mieke wilde niets liever dan buiten zijn. Ze mocht in de zomer vaak naar familie met een tuin. Magisch vond ze dat. “Dat je de achterdeur open deed en buiten stond. Zo anders dan de flat met de galerijen, het trappenhuis, de liften en de hal. Toch heb ik hélemaal geen slechte jeugd gehad,“ zegt ze nadrukkelijk. ’s Zomers kampeerde ze. De camping lag in Brabant, in Hooge Mierde. Daar stond het gezin de hele zomervakantie. “Wat voor weer het ook was, ik vond het heerlijk. Brabant was voor mij vakantie, buitenleven. Brabant gaf me een positieve vibe.”
BRABANT
Na de middelbare school wilde Mieke iets met kinderen of iets met dieren gaan doen en studeren. Dat werd diergeneeskunde in Utrecht. Een koe had Mieke alleen vanuit de trein gezien, dichterbij was ze nooit geweest. Bij geen enkel landbouwhuisdier. Ze werd niet meteen ingeloot maar begon enkele maanden later. Al in het tweede jaar kwam ze haar man Marc tegen. Een leuke jongen uit Brabant! Het was meteen dikke mik. Ze woonden al snel samen op een klein studentenkamertje. “Marc was van de paarden en de varkens, die kende dat wel allemaal, ik was echt bang van paarden. Maar toch moest ik die paarden onderzoeken, Marc kwam me dan helpen. En toen ik geslaagd was ging ik gewoon de praktijk in, dat was logisch.”
KADETJE
Mieke vervolgt haar verhaal. “Marc werkte in Rosmalen. Ik kwam, direct na mijn afstuderen als eerste van de twee bij de dierenartsenpraktijk in Heeswijk-Dinther. In die tijd kon je snel bijverdienen door varkens te enten. Ik kreeg toen twee jongens uit Loosbroek mee die mij hielpen. Dat was wel makkelijk en zo leerde ik, met mijn oranje Opel Kadetje, de omgeving, de boeren en het dialect kennen.” Marc werd aangenomen in Heeswijk-Dinther op een vacature voor in de maatschap. Toen was het nog zo dat je als dierenarts moest wonen in de regio van de praktijk. Marc en Mieke kwamen in Loosbroek wonen. Het paar verhuisde naar de Schaapsdijk. Marc kreeg al gauw de kriebels, hij wilde land en paarden en in 1990 trokken ze in de boerderij aan de Groeneveldsestraat.
DURSKE
Na drie jaar in de dierenartsenpraktijk gewerkt te hebben, vooral met kleine huisdieren, besloot Mieke dat het werk niet helemaal haar ding was. “Als je dat niet kent vanuit je jeugd dan is landbouwhuisdieren ook een beetje lastig. In die tijd waren vrouwelijke dierenartsen ook nog niet zo gebruikelijk. Het gebeurde dat boeren zeiden: maar durske, ik had een veearts besteld! En dan moest ik zeggen: ja maar dat ben ík.” zegt ze lachend. Mieke wilde de wetenschap in en solliciteerde bij Organon op een vacature voor een dierenarts die zich wilde laten opleiden tot patholoog. De studie duurde vier jaar. Mieke werkte als dierpatholoog bij het farmaceutisch bedrijf dat medicijnen voor mensen ontwikkelt. Ze bestudeerde de effecten van de medicijnen, bekeek of de medicijnen veilig waren. Dat was niet het diergeneeskundedeel wat Mieke wenste en ze veranderde in 1996 van baan. Het bedrijf Intervet ontwikkelt diergeneesmiddelen. Mieke licht toe: “Dit is veel interessanter en past beter bij mij en bij mijn studie. Als een dier dood is, waar is het dan mis gegaan, een bacterie, een virus? Dat bekijk ik onder een microscoop, ik speur naar afwijkingen op celniveau. Het is puzzelen en daar houd ik van! Ik kan uren naar zo’n glaasje kijken.”
THEATER
Mieke’s allergrootste hobby is theater. Al vanaf haar kindertijd speelde ze toneel en zong ze bij de Haagse Komedie jeugdgroep. Jarenlang zong ze opera in Veghel. “Niet omdat ik opera speciaal mooi vond maar om de kostuums. Je staat daar op het podium en je krijgt me daar toch een kostuum aan, zo mooi, je werd helemaal opgetuigd met een mooie pruik, zo leuk! Maar het zingen daar werd me te serieus, ik wilde een lichter genre en ben overgestapt naar Orfeon.” Nu zingt en speelt Mieke bij Vocal group Muchoss een klein theatergroepje uit Oss. Het clubje is meer gespecialiseerd in theater, cabaret. Het gezelschap verzorgt straatoptredens, bedrijfsfeestjes, jubilea maar ook eigen shows voor fans en familie. Ze slaat geen repetitie over, vindt het “gek doen” bij een voorstelling leuk en herschrijft liedjes voor de shows.
LOOSBROEK
Heerlijk wonen, de herinnering aan vroeger. Loosbroek roept voor haar het gevoel van vrijheid op. “Zeg nou zelf: Als je hier wandelt of fietst het is hier altijd mooi, wijds en rustig. Als je naar het dorp fietst groet iedereen. Ik ken niet alle namen van de personen maar de gezichten zijn bekend en vertrouwd.”
Tekst: Joke Dobbelsteen. Foto: Wim Roefs.