Een lege plek
De lampjes branden in de boom en boven de glimmende ballen staat de piek,
de ham ligt te sudderen in de oven en de geuren vullen de keuken samen met zachte kerstmuziek.
Op tafel staat het zondagse servies en blinkt het mooiste bestek,
alles lijkt perfect, maar dan ineens is daar een lege plek.
Een lege stoel waar iemand hoorde, een broer een oma een nichtje of vriend,
die gewoon door wie die was, hier een plekje had verdiend.
Dit is geen tijd om te treuren, misschien wel voor tranen maar niet van verdriet,
van geluk dat we zo iemand moois hebben mogen leren kennen voor deze het leven liet.
Dus vul die lege plek met warmte en liefde, vertel het mooiste verhaal van hem en de beste grap van haar,
tot het plekje nokkievol zit met herinneringen, dan zijn we toch weer even bij elkaar.
Ze zeggen dat je pas echt dood bent als je bent vergeten, en dat dat niet is verzonnen,
bewijst de man die 2000 jaar geleden met het kerstfeest is begonnen.