Manon van Rosmalen
‘Ik ben een heel tevreden mens en blij dat ik zover ben gekomen’
Manon van Rosmalen (33) woont met haar vriend Maick aan de Jan Dobbelsteenstraat 2. Haar wieg stond in Rosmalen. “Daar ben ik geboren en opgegroeid. Toen ik nog jong was, gingen mijn ouders scheiden. Mijn moeder is later hertrouwd en bij hen kreeg ik er een halfbroertje bij, en nadat mijn vader hertrouwde, kreeg ik twee stiefbroers. Zowel mijn vader als moeder bleven in Rosmalen wonen. Mijn basisschooltijd bracht ik door op basisschool Den Krommenhoek en mijn eerste herinnering aan die tijd is dat ik een jongetje een kusje gaf in de poppenhoek,” lacht Manon. “Wat ik me ook nog herinner, is het schoolkamp van groep 8 in de Ardennen, waar we meegingen met een kabelbaan en we wel achtendertig kilometer moesten kanoën. Steeds werd er gezegd: we zijn er bijna. Dit kamp was een hele belevenis.”
Weekendwerk
Thuis, bij haar moeder, liep het niet zo lekker en daarom ging ze na groep 8 bij haar vader wonen. Na de Bossche Vakschool Hervion ging Manon naar het Koning Willem I College in Den Bosch voor de opleiding tot Gastvrouw. “Tijdens mijn stages werkte ik in restaurants en dat vond ik altijd erg leuk. Het nadeel was dat je altijd in de weekenden moest werken en nooit meer kon uitgaan met je vrienden, en als je jong bent wil je dat wel. Daarom ben ik toen gaan werken als caissière bij de Karwei en later in de thuiszorg als hulp in de huishouding. Dit was echt superleuk, omdat je bij de thuiszorg iets voor zieke mensen kon betekenen. In het begin had je nog tijd om met de mensen te kletsen of koffie te drinken, maar uiteindelijk werd de werktijd zo ingekort dat het niet leuk meer was.”
Smookey en terror
Door omstandigheden ging Manon op haar zeventiende al zelfstandig wonen en heeft ze flink haar best moeten doen om het hoofd boven water te houden. “Helaas heb ik in die tijd veel verkeerde keuzes gemaakt en daarom sta ik nu nog onder bewind. Toen ik langzaam uit de ellende kwam, ben ik met behulp van Centrum Trajecten en Bemoeizorg verhuisd naar deze sociale huurwoning in Loosbroek, waar ik nu samenwoon met mijn vriend Maick, onze hond Smookey en onze kat Terror. Maick en ik kennen elkaar van vroeger, van camping Vinkeloord in Vinkel. De familie van Maick stond daar met een stacaravan als jaargast, en mijn vader had daar ook een stacaravan. Op de camping liepen Maick en ik langs elkaar heen en hadden geen interesse in elkaar. Later kwamen we elkaar via Facebook weer tegen en werden we verliefd op elkaar. Toen heb ik hem ‘vastgeplakt’ zodat hij niet meer weg kon lopen. We verwachten in februari 2025 ons eerste kindje, een meisje, en daarom zijn we een bovenverdieping aan het maken voor een babykamertje in ons huisje.”
Electrische auto
Inmiddels werkt Manon als taxichauffeur groepsvervoer voor Munckhof en brengt dagelijks jongeren naar VSO Park Neerbosch in Nijmegen. Sinds begin oktober rijdt ze niet meer in een taxibusje, maar een splinternieuwe elektrische auto. “Ik rijd graag rond en de kinderen zijn erg dankbaar,” legt Manon uit. Sinds twee jaar is Manon lid van Stichting Oranjecomité Loosbroek en organiseert ze samen met drie anderen de Pietenmiddag, de Wensboom, activiteiten bij de kermis en Koningsdag. Verder de dodenherdenking en Bevrijdingsdag. “Ik geniet het meest als de Loosbroekse kinderen het leuk hebben bij de Pietenbingo, en dit jaar is dit op woensdagmiddag 20 november. Tijdens Koningsdag vind ik het leuk om bij de koffiepost te zitten en voor alle fietsers een kopje koffie of thee te schenken, want dit wordt erg gewaardeerd,” vindt Manon.
Glitters aan je kont
“Ik doe ook vrijwilligerswerk bij het Kathuisch in Vinkel. Dit is een kattenopvang voor katten met een beperking, en mijn taak is om daar te helpen met het schoonmaken van het huis. Deze katten zijn niet veel anders dan andere katten, want de ene miauwt en de ander mauwt,” zegt Manon. “Ik ben ook helemaal gek van glitters en allerlei voorwerpen voorzien van een glitterlaagje. Maar ik heb thuis een glitterverbod gekregen omdat alles vol ligt met glitters. Als je bij ons naar de wc ging, dan had je glitters aan je kont. In mijn vrije tijd kijk ik graag films via Netflix, want dit vind ik erg rustgevend. Voornamelijk Engelstalige en Spaanstalige films, maar liever geen slechte Nederlandse films.”
Rustige straat
Manon voelt zich thuis in Loosbroek. “Het was een zoektocht om een rustig thuis te vinden, maar dat is nu echt gelukt. Ik vind het fijn om in dit dorp en deze buurt te wonen, want we hebben een leuke en rustige straat. Eigenlijk ben ik een heel tevreden mens en ben blij dat ik, samen met Maick, zover ben gekomen.”
Tekst: Chantal Kanters | Foto: Wim Roefs