de boerin is troef

Elcke Govers

‘Ik ben hier gaan rijden en niet meer weggegaan’

Elcke Govers (37) woont zo’n 5 jaar aan de Dintherseweg samen met haar partner Ad Gijsbers en hun vierjarige zoon Geert. Ze is opgegroeid in Oss en woonde daar in het buitengebied, aan de kant van Lithoyen, in Maren-Kessel. Als jong meisje maakte ze kennis met de pony’s en paarden die daar in de weitjes liepen. “Dat vond ik reuze interessant,” vertelt Elcke. “Ik mocht van de eigenaren de pony’s verzorgen en rijden.” De passie ging verder dan dat, Elcke startte in Oss de opleiding Paardenhouderij van het Helicon. Door de stages belandde ze bij een stal op het Kantje in Nistelrode.

MIJN PAARD IS HIER GEFOKT

Elcke bleef na haar opleiding werken met paarden, het werd zelfs haar vak. Het verzorgen, zadelmak maken en het rijden, werden haar dagelijkse taken. Ukkepuk, het paard, dat ze in Nistelrode zadelmak heeft gemaakt en is gaan rijden, heeft ze vervolgens gekocht. Als Elcke veranderde van stal, ging Ukkepuk mee. In 2011 ging Elcke bij de familie Gijsbers kijken en besloot er te gaan paardrijden. “Dat beviel zo goed dat ik er uiteindelijk nooit meer ben weggegaan. Ook mijn paard Ukkepuk was weer terug op het oude nest waar het als veulen werd geboren.” Het beestje woont er nog en is inmiddels 19 jaar oud. Enthousiast vertelt Elcke over rijvereniging de Heemskinderen en de wedstrijden die ze heeft gereden. Haar paard liep aardig mee. “Aan landelijke wedstrijden meedoen is erg intensief, het is heel hard werken. Je moet het ook echt voor jezelf doen, het is ieder voor zich op dat niveau. Hier in deze buurt heb je wel het geluk dat er veel accommodaties zijn waar nationale wedstrijden georganiseerd kunnen worden. Je hoeft dan niet zo ver weg.” Met wedstrijden rijden is Elcke tijdelijk gestopt, maar ze is van plan om met een van de merries binnenkort opnieuw te starten. Ze verzorgt nu de ongeveer 60 paarden, en ze kijkt uit naar de veulens die nog geboren gaan worden komend seizoen.

LEVEN IN LOOSBROEK

De melkveetak is niet weg te denken op het bedrijf en zo af en toe verricht Elcke hand- en spandiensten, zoals het aanmelden van pasgeboren kalveren, en de controle van koeien die drooggezet moeten worden. Een enkele keer helpt Elcke mee met melken als ze bijvoorbeeld vroeg klaar moeten zijn. Het wonen op de boerderij betekent voor haar vrijheid, natuurlijk moet er gewerkt worden, maar de ruimte die ze heeft vindt ze heerlijk. “In Loosbroek ken ik natuurlijk niet iedereen, maar ik voel dat er in Loosbroek meer verbondenheid is dan in de stad. Daar ken je de straat en misschien een paar mensen in de buurt maar verder houdt het op. Mensen doen hier wat meer moeite om je te leren kennen, en dat is fijn.”

Tekst: Joke Dobbelsteen. Foto: Wim Roefs