Monique Kanters
‘Boer zijn geeft veel verplichtingen en ook veel vrijheden’
Marcel Kanters en Monique Kanters-Van Schijndel namen in 2001 het bedrijf over van Kea en Martien, de ouders van Marcel, die in 1992 vanuit Veghel in Loosbroek zijn komen wonen en werken. Zij kochten dit bedrijf van de familie Van Thiel, Piet en Lien hebben daarna nog jaren in hun huisje op het erf gewoond. “Wij wonen in het voorste deel van de boerderij,” vertelt Monique, “samen met onze kinderen Macy, Loeke en Jurre. We hebben een melkveehouderij, momenteel melken we ca. 190 koeien en hebben we ca. 110 stuks jongvee. We werken samen met Jacky en Chantal Kanters, zij verhuisden van Schijndel naar Loosbroek. Dat loopt prima, accountmanagers zijn vaak verbaasd hoe open overal over gesproken kan worden bij ons. De kinderen helpen af en toe mee, niet tussen de koeien maar met opruimen of klaarzetten van spullen, of sjouwklusjes. Daar hebben ze dan veel plezier in.”
Ondersteunen
Monique heeft haar eigen praktijk als energetisch therapeut en begeleider. In december heeft ze daarnaast een jaaropleiding rouwbegeleider succesvol afgerond, waar ze heel hard voor heeft moeten werken en studeren. “Ik wil me nu ook vooral focussen op mijn eigen praktijk. Fysiek mee werken op de boerderij komt er daarom niet vaak van. Mijn taak op de boerderij is het ondersteunen van Marcel, horen wat hem bezighoudt op de boerderij en mee te denken en te overleggen. Ik ben bij alle belangrijke vergaderingen, omdat ik op de hoogte wil zijn van ontwikkelingen. Voordat we kinderen kregen, heb ik, naast mijn werk als activiteitenbegeleider, vaak mee gemolken. Dat komt er tegenwoordig nooit meer van, hoewel ik dat wel leuk werk vind. Zeker in onze melkput, waar we 42 koeien tegelijk kunnen melken in de 2 x 21 zij aan zij melkstal.”
Stikstofprobleem
Onderhoud op het erf, zoals bijvoorbeeld schilderwerk, stoepen schoonspuiten en dakgoten schoonmaken zijn de klusjes die Monique met regelmaat doet. En soms gasten ontvangen die een rondleiding krijgen of bij ons een vergadering hebben. “Dat doen we alleen voor bedrijven die iets met ons bedrijf te maken hebben,” weet Monique. “Zo hebben we een vergaderdag met lunch georganiseerd voor Friesland Campina, 85 personen die normaal gesproken leiding geven in de fabriek. Zij vonden het interessant om te zien waar hun ‘grondstof’ vandaan komt. Wat mij betreft is dat een manier om mee te werken aan de veranderingen die momenteel ontwikkeld worden bij het stikstofprobleem. De overheid lijkt boerenbedrijven als last te ervaren, terwijl we in Nederland op verantwoorde wijze een kwalitatief hoogwaardig product weten te leveren. Goede melk en een prima vlees.”
Losbroekwist
“Wat ik mooi vind, is dat je als boer passie moet hebben voor het vak én ondernemer moet zijn. En dat het boerenleven lekker nuchter is. Boeren zijn flexibel, passen zich gemakkelijk aan wanneer er iets verandert. Boer zijn geeft veel verplichtingen maar ook veel vrijheden. En ook al geeft het veel onderhoud, ik vind het een eer om op ons prachtige erf te wonen, met alle ruimte. Ik ga vroeg uit bed, dat hoort erbij, Marcel is altijd om 6.45 uur buiten, zeven dagen in de week. Dat is ook waarom we elk jaar op vakantie gaan, dan kan hij ook een keer uitslapen. Zo’n week alle tijd voor elkaar en de kinderen, zonder verplichtingen, zonder voorlichters die binnenlopen en zonder ‘noodgevallen’, daar kunnen we enorm van genieten. Uitgerust en met een lekker kleurtje kunnen we dan weer aan de slag. Naast het werk ben ik met veel plezier bezig met ‘De Dames uit Loosbroek’ om een leuke act te oefenen voor de pronkzitting. Ik zit in de organisatie van Losbroekwist om ook dit jaar weer een mooie kwisavond te maken en ik ‘voetbal’ bij WHV, het dames 30+ team.”
Tekst: Mathieu Bosch. Foto: Jan Gabriëls