Mien Cornelissen-van Driel
‘Het handwerken is een zegen’
Mien (72) woont al haar hele leven in Loosbroek. Ze is vier keer van adres veranderd en toch maar één keer verhuisd. Toen ze werd geboren, heette het nog Kerkstraat C169, dat veranderde in Loosbroeksestraat 67 en vervolgens in de huidige Dorpsstraat 50. Inmiddels woont ze samen met haar man Theo alweer 10 jaar aan de Molenhoeven 22. Mien noemt zichzelf een echte fröbelaar. “Ik ben vroeger kleuterleidster geweest. Dus ja, dan ben je eigenlijk al iemand die van knutselen houdt.” Ze volgde haar opleiding in Den Bosch, begon haar carrière als invalster in Berlicum en kwam als vaste kracht in Dinther. Een enkele keer hielp ze als invalkracht op de kleuterschool in Loosboek. Toen haar kinderen geboren waren, besloot Mien te stoppen met werken om er fulltime voor haar kinderen te zijn. Met hen heeft ze ook veel geknutseld.
PERGAMANO
Zo’n 30 jaar geleden volgde ze via de KVO een cursus pergamano of perkamentkunst, dat is het aanbrengen van reliëf, perforeren, stippelen, snijden of kleuren op perkamentpapier. Met het verfraaide papier worden kaarten gemaakt. Na al die jaren maakt Mien nog steeds pergamanokaarten, samen met Riet Bronts en Dinie Lunenburg. “Om de 14 dagen gaan we om beurten bij iemand van ons clubje pergamanokaarten maken,” vertelt Mien enthousiast. Daarnaast maakt Mien meer kaarten: ze borduurt op de kaarten en maakt ook kaarten met knipsels. Vóór corona was de dinsdagmiddag in de Wis voorbestemd om die hobby uit te oefenen met een grotere club dames. De kaarten van Mien hebben altijd een doel; ze zijn voor iemand. Ze worden niet bewaard, maar altijd verstuurd. En natuurlijk in de stijl die past bij de ontvanger.
ONDERGROND
Naast het kaarten maken mag ze graag haken en borduren op stof. Bij voorkeur op donderdagavond bij het handwerkcafé. Sinds een jaar is Mien begonnen met diamond painting. Dat kun je vergelijken met kleuren of verven op nummer. In plaats van verf gebruik je, om het plaatje compleet te maken, geslepen steentjes die op een ondergrond worden geplakt. Vooral haar kleinkinderen hebben het genoegen om het resultaat van haar maaksels in ontvangst te nemen. Mien heeft ze stuk voor stuk verblijd met geborduurde kussens en schilderijtjes van diamond painting. Een van haar kleinzonen, Stef, heeft zelfs een anderhalve meter gehaakte slang van haar gekregen. “In coronatijd is het een zegen dat je het handwerken als hobby hebt, je hebt er niemand voor nodig, en je kunt het een en ander afwisselen. Een vereiste is wel dat je een flinke dosis geduld hebt en een zeker perfectionisme. Ik doe het héél graag,” zegt Mien vastbesloten, “en ik kan er veel van mijn vrije tijd aan kwijt.” Toch is het natuurlijk veel gezelliger om in een clubje te knutselen. Mien hoopt snel haar knutsel- en handwerkmaatjes weer te zien.
Tekst: Joke Dobbelsteen. Foto: Miriam van Dijk.