Dennis van den Heuvel
‘Ik vind het leuk om te helpen’
“Toen je aangaf dat je voor de Dorus contact met me opnam dacht ik dat het ging over de Solexrace, ik had namelijk kaartjes gewonnen voor dit evenement op voorwaarde dat ik na afloop een verslag zou maken en dat heb ik nog niet gedaan.” Dat was niet de reden dat ik Dennis van den Heuvel (49) benaderde, dit ging over het maken van een ommetje en dat doen we deze zondagochtend. De wandeling start vanaf de Dorpsstraat en hondje Saar vergezelt ons dit keer.
Dennis woont met zijn gezin dat bestaat uit zijn vrouw Annemiek en dochters Maud (18) en Emma (20) alweer ruim vijfeneenhalf jaar in het huis waar vroeger ‘Mister Wintjes’ woonde, de hoofdmeester van de lagere school toendertijd. Dennis komt oorspronkelijk uit Soest maar is voor het werk naar Brabant verhuisd. Daar leerde hij Annemiek kennen in het laboratorium waar ze samen werkten. “Dat was bij Notox in Den Bosch, maar daar werk ik niet meer. Na een uitstapje bij het Catharinaziekenhuis in Eindhoven werk ik nu alweer 10 jaar bij een Japans bedrijf genaamd Shimadzu. Ik maak onderdeel uit van het team Benelux en begeleid daar de ondersteuning van de verkoop van instrumenten voor laboratoria en geef ook trainingen.” Shimadzu is een internationaal georiënteerd bedrijf en Dennis komt door heel Europa. Hij is net terug uit Stockholm. “Ik ben regelmatig een aantal dagen van huis om bedrijven te helpen die onze instrumenten inzetten, het mooie daarvan is dat ik overal een kijkje in ‘de keuken’ kan nemen. Nadeel is dat ik de laatste tijd wel erg vaak van huis ben.” Hij zegt het met een diepe zucht want hij weet dat zijn gezin het ook fijn vindt als hij thuis is. “We bezoeken graag met het hele gezin een stad en ik ben trouwe supporter van de korfbalwedstrijden van mijn dochters Emma en Maud.”
Als Dennis thuis is dan ‘moet’ hij grasmaaien want er ligt een flinke lap grond rondom zijn huis. “Ik vind het niet erg, het ontspant me en ik kan fijn wegkijken, gelukkig heb ik wel een zitmaaier!” Ook houdt hij veel van bakken, zowel broden als taarten. Op mijn vraag of hij goed genoeg is voor ‘Heel Holland Bakt’ wordt het een beetje ongemakkelijk. Wat blijkt, hij heeft zich in het verleden al eens aangemeld voor deze wedstrijd op tv op aandringen van zijn omgeving, “maar ik was net niet goed genoeg vrees ik, helaas viel ik voor het einde toch nog af. Het zat ‘m in de details, ik moest meer aandacht besteden aan de afwerking, dus eindigde het voor mij voordat het echt begon allemaal, jammer.” Maar dat weerhoudt hem er niet van om nog steeds met plezier te bakken. “Ik bak wel vaker broden want dat moet je toch eten en teveel taart is niet goed voor mij.”
Hij is actief in Loosbroek bij de rommelmarkt, “Ik sta bij de kraam met de ‘goeie spullen’ die net wat meer kunnen opleveren en dit jaar hebben we zelfs Wedgewood servies verkocht, wel veel te goedkoop maar toch leverde het zo’n 150 euro op. Ik vind het leuk om een beetje te onderhandelen met de bezoekers en ik leer weer Loosbroekse mensen kennen.” Die leerde hij ook kennen toen ze aansloten bij het team van Jiskefet voor de Losbroekse kwis want ze hebben al een paar keer gewonnen. “Jammer dat het nu niet doorgaat maar gelukkig kunnen we weer strijden om de eer op 28 december.”
“IK KAN ME VERLIEZEN IN HET BOUWEN MET LEGOBLOKJES”
In zijn vrije tijd en als hij dan niet aan het grasmaaien is wandelt hij graag. “Ik loop nog wel hard soms en verder kan ik me ‘verliezen’ in het bouwen met legoblokjes, ik kan daar uren aan besteden. Mijn laatste project was een Japanse tempel en vorig jaar heb ik de Eiffeltoren gemaakt met legoblokken. Ik vind het ook leuk om soms te helpen achter de bar bij activiteiten, dat deed ik bij de Solexrace en bij de tennisclub in Heeswijk-Dinther en tegenwoordig bij Høken en Hakselen. Leuk om aanwezig te zijn en rond te kunnen kijken wie er allemaal aan het feestvieren zijn, op een afstandje ben je dan toch betrokken.” Hij zou best meer willen doen in het vrijwilligerswerk maar doordat hij vaak van huis is komt dat er niet altijd van. Ondertussen zijn we weer terug aan de Dorpsstraat. Het verslag van de Solexrace moet nog komen, maar dit ommetje zit er weer op.
Tekst Willemien Manders | Foto: Wim Roefs