TOOS EN THÉ VAN HOUTUM
Een jaar geleden leek het erop dat hun 50-jarig huwelijksjubileum niet gevierd zou kunnen worden. Thé heeft dan net de diagnose kanker gekregen met uitzaaiingen in de botten. Gelukkig reageert hij goed op de behandeling en hebben Thé en Toos het leven weer opgepakt en vieren ze binnenkort hun jubileum. “Medio juli geven we een feest voor familie en vrienden. We vinden het fijn dat we het kunnen vieren en hopen op een hele mooie dag!” Samen blikken we terug op het leven.
Toos van Lieshout (71 jaar) groeide op als jongste dochter in een hecht gezin van 7 kinderen. “In mijn jonge jaren hielp ik veel mee op de boerderij,” herinnert Toos zich. “Ik weet nog goed dat ik toen dacht ‘ik ga echt niet met een boer trouwen’, maar uiteindelijk werd ik toch boerin.” In het weekend ging Toos regelmatig met vriendinnen op stap, bijvoorbeeld dansen bij Lunenburg. En daar ontmoet ze Thé van Houtum (75 jaar) uit Dinther, een timmerman afkomstig uit een echt mannengezin. Toos herinnert zich nog de zondagen waarop ze altijd bij de schoonfamilie op de koffie ging. “Terwijl de mannen luidruchtig aan het kaarten waren, zaten wij vrouwen aan een andere tafel te kletsen. En daar werden ook weleens de ‘minder positieve’ eigenschappen van onze mannen besproken met veel gelach. Mijn schoonmoeder zei dan altijd: “Ge zult het er toch mee moeten doen, da doe ik òk.”
Toos en Thé hadden de wens om zelf een huis te bouwen aan de Voorstraat waar ze grond kochten van Toos’ vader. “Om een vergunning te krijgen moesten we ook een stal bij het woonhuis bouwen, dus dat deden we,” vertelt Thé. “Eerst bouwde ik de varkensstal, en toen begon ik aan het huis. Maar toen bleek de stal niet lang genoeg te zijn en legde de gemeente de bouw stil. Ik heb toen maar een stuk stal naast de andere stal gebouwd waarna we verder mochten.” Toos voegt toe “en zoals toen gebruikelijk trouwde je zodra je huis klaar was. Er kwam geen huwelijksaanzoek aan te pas, en pas ná het trouwfeest sliep je voor het eerst samen. Overigens hadden onze vrienden op de huwelijksdag voor de grap het hele huis overhoop gehaald en ons matras verstopt, om het ons vooral niet al te gemakkelijk te maken!”
Kraamverzorgster
Al snel krijgen Thé en Toos hun eerste kindje, zoon Gilian. “De eerste maanden waren erg turbulent,” zegt Toos. “Gilian zag na de geboorte erg geel en bleek een resus-kindje te zijn, wat betekende dat hij direct naar het ziekenhuis moest voor een bloedtransfusie. Daar ontdekten de artsen ook nog een liesbreuk en een gaatje in zijn hart, waar hij op latere leeftijd nog aan is geopereerd. Hoewel Gilian begin november is geboren, duurde het tot vlak voor de kerst voordat hij weer mee naar huis mocht.”
Na de geboorte van Gilian kreeg het stel nog twee dochters, Nicole en Lieke, maar tegen die tijd waren ze al verhuisd naar de Krommedelseweg. “Na vijftien jaar werkzaam te zijn geweest in de bouw besefte ik dat er meer winst te behalen viel in de varkenshouderij,” vertelt Thé. “En omdat uitbreiden aan de Voorstraat niet mogelijk was, besloten we ons huis daar te verkopen en een nieuw huis met een varkensschuur te bouwen aan de Krommedelseweg. Uiteindelijk ben ik daar ook begonnen met het houden van vleesstieren. Dat was pas echt mooi!” “Nou ik was iets minder enthousiast,” grapt Toos, “want die Van Houtums konden bijvoorbeeld bij verjaardagen over niks anders meer praten en moesten dan natuurlijk de stieren gaan bewonderen zodat het tijdens het feestje nog uren naar de stieren stonk. Ik had meer affiniteit met de varkens, het was mijn taak om voor de pasgeboren biggen te zorgen. Ik zeg altijd dat ik kraamverzorgster van beroep was,” voegt ze lachend toe.
Tros Muziekfeesten
Ondanks het drukke boerenleven hebben Thé en Toos altijd tijd weten vrij te maken voor uitstapjes en vakanties met het gezin. “We trokken veel op met het gezin van Toon, de broer van Thé die was getrouwd met mijn zus Jeanne,” vertelt Toos. “Helaas zijn ze er allebei niet meer, maar wat hebben we veel leuke herinneringen. Zo gingen we jaren achtereen met Toon, Jeanne en Ad en Truus Ketelaars naar de Tros Muziekfeesten in Oostenrijk. Overdag als de mannen gingen skiën gingen de dames kijken naar de opnames van de videoclips van de artiesten. Ik geloof zelfs dat we in een aantal clipjes nog terug te zien zijn. En in de avond was het natuurlijk genieten van de optredens.”
De kleinkinderen
Later verhuisden ze nog naar de Koningstraat en enkele jaren terug stopten ze met het bedrijf, maar stil zitten doen Toos en Thé nog steeds niet. Naast vrijwilligerswerk hebben ze tal van hobby’s, zoals biljarten, kaarten, antieke voertuigen, zwemmen, bordspelletjes, in de tuin werken, maar waar genieten ze nu het meest van? ‘de kleinkinderen’, antwoorden ze beiden volmondig. “We hebben een prachtig gezin met negen kleinkinderen. Ze komen vaak zomaar even binnenlopen voor een praatje, maar ze helpen ook wel eens mee in de tuin. Dat gaat ook gemakkelijk omdat ze allemaal zo lekker dichtbij wonen. Onze kinderen hebben naast en achter ons gebouwd en onze vier tuinen grenzen aan een grote vijver die in het midden ligt. En als we dan lekker in het zonnetje op het terras zitten, de tuin ligt er weer goed bij en we zien de kleinkinderen spelen in of rond de vijver, dan kunnen we niet anders denken dan: Wè zitten wij hier toch mooi!”
Tekst: Miriam van Dijk | Foto: Miriam van Dijk