OEMPA LOEMPA
Vanavond gaan we naar de kermis in de stad, van het schiettent loop ik naar het reuzenrad…. Je kunt wel zien dat dit liedje niet voor Loosbroek geschreven is… maar het is wel bijna kermis, zonder reuzenrad maar met botsauto’s, schiettent en een nostalgische rups. Die stond er volgens mij ook al toen ik nog klein was en toen was ie al nostalgisch.
Ik word sowieso een beetje nostalgisch van de kermis, vroeger begon de pret al als ze aan het opbouwen gingen, langzaam zag je de kermis groeien en als het dan eindelijk zondagmiddag was begon het festijn! In de draaimolen en de botsauto’s, een keer touwtjetrekken bij een man die zomaar voor een oempa loempa door zou kunnen gaan. En dan natuurlijk snoep uitzoeken; een roze zuurstok, of toch een kaneelstok, of een wijnbal in zo’n plakkerige plastic verpakking waar je een half jaar op kon sabbelen. En ‘s avonds op de bank nog een paling eten! En later toen we wat ouder waren heb ik een godsvermogen in de ‘muntjesschuifautomaat’ gegooid en daarna de halve avond in de botsauto quasi nonchalant rondjes rijden, fotoschieten in de schietsalon en proberen de boksbal in tweeën te slaan. En nog later drinken en springen in de feesttent bij Kerkzicht.
En zoveel is er niet veranderd, op vrijdag kan je ouderwets bier kantelen op de biercantus, op zaterdagmiddag dansen voor ouderen en zaterdagavond springen voor jongeren. Zondagmiddag ga ik met mijn kinderen naar de kermis, en misschien doen zij dat over 40 jaar weer met hun kinderen en waarschijnlijk staat er dan nog steeds dezelfde rups… “blijven zitten bij het vangen van de flos!”