Marie Jeanne van Glabbeeck
‘Eigenlijk ben ik een super tevreden mens’
In januari is het twee jaar geleden dat Marie Jeanne van Glabbeeck (52) verhuisde naar de Bergmolen in Loosbroek. Nee, bekend was ze niet met Loosbroek en haar inwoners. Hooguit herinnert ze zich de vroegere discofeestjes bij Lunenburg. Toch doet haar manier van praten vermoeden dat ze niet van heel ver weg komt: “Ik ben geboren in Hintham, een aantal keren verhuisd en via Rosmalen, Den Bosch en Vinkel na mijn echtscheiding een huis gezocht en gevonden in Loosbroek.” Het bevalt haar prima: ze is een buitenmens, houdt van de rust van een dorp, de vriendelijke buurtgenoten, de mogelijkheid om direct van huis te kunnen wandelen en fietsen. “Als ik uit de stad in de drukte van het verkeer in de spits naar huis rijd, begin ik mij al thuis te voelen op het moment dat ik de rustige binnenwegen bereik, de kalme wijk binnen rijd en parkeer voor mijn fijne huis. Het voelde vanaf het begin goed en op het moment dat ik de eerste keer binnen kwam wist ik het: hier wil ik wonen.”
MENSEN ZIJN TELEURGESTELD
Ze heeft een fulltime baan als coördinerend medewerker van de afdeling Verloskunde in het Jeroen Bosch Ziekenhuis. “Ik ben verantwoordelijk voor het reilen en zeilen in een groot team van verpleegkundigen, verloskundigen en gynaecologen, voor het wie-doetwat- wanneer, voor het rooster en inplannen van de diensten, de dagelijkse vaak hectische en onvoorspelbare gang van zaken.” Een mooie baan, maar de zorg kampt met toenemende werkdruk en administratieve beslommeringen. “Wij moeten alles wat we doen verantwoorden, vanwege regelgeving, maar ook omdat de patiënten en cliënten steeds mondiger en veeleisender worden. De verwachtingen zijn hoog en mensen zijn vaker teleurgesteld. Vroeger was er acceptatie en berusting, nu gaat men er vaak heftig tegenin als dingen niet lopen zoals gewenst. Het maakt het werk er niet leuker op en demotiveert veel mensen. Maar ik blijf houden van dit werk, vooral van het onverwachte, de verrassingen, de hoogtepunten. Net als de dieptepunten, de verdrietige momenten die soms erg heftig zijn en dan is het superfijn dat je met zo’n grote groep bent en elkaar kunt steunen.”
IK WOON OP EEN FIJNE PLEK
Ze zit nu nog in een hele drukke fase en heeft door haar werk, haar moeder, die in Den Bosch woont en veel zorg en aandacht behoeft, haar gezin en huishouden, weinig tijd over om actief te participeren in een vereniging of vrijwilligerswerk te doen: “Maar dat komt vast nog wel. Er was een hele leuke interactieve kennismakingsavond voor nieuwe bewoners in de Wis en ik was verbaasd hoeveel het dorp te bieden heeft.” Over een antwoord op de vraag wat Marie Jeanne zou willen dat de mensen in de Dorus over haar kunnen lezen, denkt ze wat langer na: “Zo’n interview is sowieso buiten mijn comfortzone, maar …eigenlijk ben ik een super tevreden mens: ik ben gezond, ik heb drie prachtige zonen, een mooie baan en woon op een fijne plek in een heerlijk Loosbroek!” Waakhond Juupke keft ter bevestiging en vogel Peppi piept mee.
Tekst: Mieke Bossers | Foto: Maddelon Dekkers