Tweelingen-nummer
‘We hebben altijd heel veel dezelfde interesses gehad’
Bob (links en rechts) en Koen van Helvoort (midden) zijn geboren op 21-05-1994, en wonen samen met hun ouders Jan en José op de boerderij aan de Laageindsedijk 7. Hun jongere broer Noud heeft het ouderlijk nest inmiddels verlaten en woont in Veghel. Bob werkt bij UNIFORM Agri in Assen, een bedrijf dat software ontwikkelt voor melkveehouders en Koen heeft een baan bij het RIVM en houdt zich daar bezig met de kwaliteit van het grond- en oppervlaktewater.
WE ZIJN NIET ANDERS GEWEND
Koen werd als eerste van de tweeling geboren. “Het scheelt niet veel hoor, hij is maar 10 minuten ouder dan ik,” vertelt Bob. “En nee, mijn ouders waren niet geschrokken, ze wisten dat er een tweeling op komst was.” Voor Bob en Koen is het heel vanzelfsprekend om als tweeling op te groeien. “Voor ons is er niets bijzonders aan, we zijn niet anders gewend. We waren en zijn altijd heel veel samen. Zo gingen we ook altijd samen naar dezelfde scholen. Eerst hier in Loosbroek naar de Albertusschool, vervolgens allebei naar het Zwijsen College in Veghel, de HAS in Dronten en tenslotte naar de Wageningen Universiteit. We hebben niet heel bewust voor dezelfde schoolcarrière gekozen, maar we hadden toevallig wel dezelfde interesses,” aldus Koen.
KOEN-GROEN EN BOB-BLAUW
Bob en Koen dragen allebei dezelfde kleur trui tijdens het interview. “Dat hebben we niet bewust gedaan hoor,” lacht Koen, “Fotograaf Wim Roefs vroeg of we dat wilden doen voor de foto, en dan doen we dat natuurlijk, maar zo lopen we er normaal niet bij.” Op de vraag of ze vroeger altijd hetzelfde gekleed gingen, antwoordt Bob: “Jazeker, maar ons mam kleedde mij dan in het blauw en onze Koen droeg hetzelfde maar dan in het groen; zo waren we beter uit elkaar te houden: Koen-groen en Bob-blauw. We hebben trouwens ook nog een tijdje een button met onze naam erop gedragen op school. Meester Peter van de basisschool kon ons amper uit elkaar houden. Op een gegeven moment hield hij op een stickervel bij hoe vaak hij onze namen verkeerd zei en als het velletje dan vol was, trakteerde hij de hele klas op iets lekkers!”
ER WAS REGELMATIG VERWARRING
Natuurlijk hebben we wel eens iemand voor de gek gehouden, maar toch hebben we eigenlijk nooit misbruik gemaakt van het feit dat we zoveel op elkaar lijken. Als we het al deden was het als grapje. Er was wel regelmatig verwarring bij anderen. Bijvoorbeeld toen we na het afstuderen allebei op werkvakantie in Nieuw-Zeeland waren. Koen was een paar weken eerder vrij dan ik en heeft toen door het land gereisd. Onderweg heeft hij wat mensen leren kennen. Toen ik die mensen daarna tegen kwam. waren ze natuurlijk in de veronderstelling dat ik Koen was. Ze stonden maar raar te kijken toen ze tegen mij begonnen te praten maar ik hen niet kende,” vertelt Bob.
MET Z’N ALLEN NAAR DE KOEIEN T
och zijn ze zeker niet in alles gelijk. Zo gaat Koen graag op fietsvakantie in Europa om wat van de wereld te zien, terwijl Bob liever thuis blijft. De dames hebben hun entree nog niet gemaakt aan de Laageindsedijk. Beide heren zijn nog vrijgezel. En dan hebben ze natuurlijk allebei hun eigen drukke baan, waar veel tijd in gaat zitten, maar verder doen Bob en Koen nagenoeg nog steeds alles samen. “Of eigenlijk is er tegenwoordig niet veel tijd meer over na ons werk, want thuis moet er ook nog gewerkt worden,” lacht Koen. ‘‘Onze dag bestaat uit werken buitenshuis, naar huis rijden, samen eten en dan gaan we vaak met z’n allen naar de koeien, maar dat doen we graag hoor!” aldus de heren.
Tekst: Miriam van Dijk | Foto: Wim Roefs