Jaap Versluis
‘Eigenlijk hebben ongelukken mijn leven gestuurd’
Jaap Versluis (76) woont volgende maand, samen met zijn vrouw Corrie, 50 jaar aan de Achterdonksestraat in Loosbroek. Zijn wieg stond in Meerkerk, op 1-jarige leeftijd verhuisde hij met z’n ouders naar Den Haag waar zijn vader als politieagent werkte. Vier jaar later pakte het gezin opnieuw de koffers, nu naar Utrecht. Weer een paar jaar later keerde het gezin terug richting Meerkerk waar vader veldwachter werd in Hei -en Boeicop. Het verhuizen weerhield de jonge Jaap er niet van om al op 10-jarige leeftijd de lagere school te doorlopen. Te jong om naar het gymnasium te mogen, werd hij eerst een jaar geparkeerd op de ulo om een jaar later alsnog naar het gymnasium te gaan.
TANDARTSENPRAKTIJK
Na zijn middelbare school ging hij tandheelkunde studeren. “Ik werd opgeroepen voor militaire dienst en als tandarts gestationeerd in Vught. Toen er een noodoproep kwam van een tandarts in Schijndel kreeg ik vrijstelling om daar te gaan helpen.” Hij bleef er 40 jaar. “Ik heb wat tanden gezien in mijn leven. Ik ben een keer naar Nepal geweest met een groepje tandartsen om te helpen in een desolaat gebied. Mensen met gebitsklachten werden via de tamtam opgeroepen en daar trok ik in één week 1500 tanden in de buitenlucht. Gelukkig ging het er in Schijndel wat rustiger aan toe.” Tussen de gebitscontroles door studeerde hij nog rechten en begon hij met zijn drie zonen een loonbedrijf in ons dorp. “Ik heb altijd iets met de agrarische sector gehad. Een mooie tijd, maar door de krimp van het aantal boeren zijn we daar 13 jaar geleden mee gestopt.
Twee zonen startten een akkerbouwbedrijf in Canada. Mijn drie zoons handelen nog altijd samen in tractoren. We zijn heel blij dat de middelste van de drie nog heel dicht bij ons in de buurt woont. ”
KERKRENTMEESTER
Toen zijn kleinzoon Tjeu 11 jaar geleden een ernstig ongeluk kreeg, greep hem dat zo aan dat hij per direct stopte als tandarts. “Ik was al een tijdje van plan om te stoppen, maar dit was de druppel. Het ongeluk raakte me zo diep dat ik me niet meer goed kon concentreren. Ik heb nooit meer iets met tanden gedaan.” Naast tandarts is Jaap ook jurist. Zo werkte hij ook nog een halve dag in de week bij een vriend op een advocatenkantoor in Eindhoven. “Dat ging ik wat meer doen na mijn pensionering als tandarts, tot die vriend plotseling overleed. Ook daar ben ik toen meteen mee gestopt. Eigenlijk hebben ongelukken mijn leven gestuurd,” kijkt hij terug. Jaap is nog voorzitter van het college van kerkrentmeesters en zet zich in voor behoud van pastorie en kerkgebouw van de Protestantse Gemeente te Dinther, beide rijksmonumenten. Daarnaast heeft hij als penningmeester zitting in het bestuur van de Stichting van de GoedeDoelenWeek Loosbroek, besteedt hij samen met zijn vrouw heel veel uren in hun grote tuin en vertoeven ze jaarlijks in de oogsttijd een maandje bij hun twee zonen in Canada.”
Tekst: Mathieu Bosch. Foto: Wim Roefs.