Helma Lunenburg
‘Hardlopen is mijn uitlaatklep’
Helma Lunenburg (63) woont met haar man Jo aan de Dorpsstraat, is moeder van Anne, Janno en Marloes en trotse oma van vier kleinkinderen. Helma liep, volgens onze berekeningen, al 40.000 km. Oftewel: de aarde rond!
“Nou… dat geloof ik niet!” stelt Helma bescheiden. “Ik houd het allemaal niet zo bij. Ik loop gewoon voor de lol, voor de ontspanning.” Helma begon zo’n dertig jaar geleden met hardlopen. “Ik heb vroeger nooit gesport, dat kregen wij vanuit huis helemaal niet mee”. Toen de jongste naar de peuterspeelzaal ging heb ik me aangesloten bij een trimgroepje van Loosbroekse dames. Ik heb zo’n jaar met dat clubje gelopen, maar het tempo lag wat ver uit elkaar. Blijkbaar heb ik een vrij hoge basissnelheid. Ik ben wel een echte duurloper, sprinten is niks voor mij. Ik heb ook jaren met veel plezier met mijn buurvrouw Marieke gelopen, toen zij stopte ben ik alleen verder gegaan.
CHAGRIJNIG
Ik begon met rondjes van 5 km, ging daarna naar 8 km en nu is mijn standaardrondje 11 km, altijd volgens een vaste route. Normaal gesproken loop ik twee keer in de week en is maandagavond mijn vaste zwemavond, maar omdat het zwemmen vanwege corona niet doorgaat, loop ik nu drie keer per week.” In 1995 liep ze voor het eerst de halve marathon en daarna nog elf keer. “Ontzettend leuk om te doen. Het maakt me daarbij eigenlijk niet zoveel uit of ik hem in 1 uur 57 loop of in 1 uur 47. Het competitieve zit niet zo in me. Eén ding vind ik wél belangrijk; dat ik onder de twee uur blijf. De Bernheze marathon liep ik een keer in 2 uur en 16 seconde, chagrijnig dat ik was! Maar het was ook meteen een wijze les. Ik liep in het begin met iemand mee en daardoor te hard van stapel. Ik moet gewoon mijn eigen tempo lopen. Ik loop namelijk heel constant, heb ook geen snelheidsmeter of zoiets dergelijks bij me.
MARATHON
Ik loop echt voor mezelf. Zo heb ik in 2018 een hele marathon gelopen. Geen wedstrijd, maar gewoon hier in de buurt, helemaal alleen. Ik wilde gewoon weten of ik het kon. En het lukte!” lacht Helma. “Onderweg kwam Jo me een mandarijntje brengen, hartstikke lief. Hij is sowieso een grote stimulator. ‘Gewoon doen’, zegt hij vaak. Samen met Jo fietst ze graag en ook wandelen is een grote hobby van haar. “Ik liep negen keer de Kennedymars (een mars van 80 kilometer die ’s nachts gelopen wordt) en vijf keer de vierdaagse. Maar mijn grote uitlaatklep is het hardlopen. Dan heb ik voor mijn gevoel écht gesport. Ik leg het mezelf ook op; ik moet die drie keer elf kilometer lopen. En als ik bezig ben is het zo fijn, het ontspant enorm wanneer ik me gestrest voel. Alhoewel ik ouder word, gaat het me nog steeds gemakkelijk af. Ik merk wel dat ik voorzichtiger word om te voorkomen dat ik mijn spieren overbelast. Mijn ademhaling heb ik juist steeds beter onder controle en dat is van groot belang bij het lopen. Ik loop dan ook lekker door!”
Tekst: Cindy van Haaren. Foto: Eveline van Uden-Buijs.