Henk van Krieken
‘Zulle we de koffie mar oversloan en mee ‘n pilske vatte?’
Een geboren en getogen Loosbroekenaar, dat is Henk van Krieken (52). Mooie mens en unnen échte. Volgens ingewijden ‘de leste mens die nog mè de haand is gemakt’. En 100% Loosbroeks. In augustus ’94 trouwde hij zijn Franka. Samen verhuisden ze vier jaar later van de Molenhoeven naar de Schaapsdijk 21. Het huis was door de ouders van Henk, Thé en Mien, al gewend aan de Brabantse gastvrijheid en dat wordt door Henk en Franka daarna moeiteloos voortgezet. Onder de prachtige overkapping met uitzicht op z’n ruime, mooie tuin doet Henk onder het genot van een bekske koffie en een sigaartje zijn verhaal. Toch weer een sigaartje Henk? “Iets wa ge goed kunt, door moete nie mè afscheije,” leert Henk. Het zal niet de laatste Brabantse wijsheid zijn die in het gesprek voorbijkomt.
KANTINEDIENST
Biljarten is Henk zijn passie. Om de week is hij op donderdagavond bij Aquarest te vinden. De ene week spelen ze thuis de ander week uit. “We beginnen me un pilske anders guggut nie da biljarten.” Henk is lid van biljartvereniging Royal Events Palace. Zijn team bestaat uit vier personen waarmee hij wekelijks Brabant onveilig maakt. Voor de kenners: Henk speelt 1,2 gemiddeld. WHV is zijn andere grote hobby. “Doar heb ik zo’n bietje alles gedon,” vertelt Henk. Tot zijn 50e is hij daar 13 jaar jeugdleider geweest. Verder heeft hij 7 jaar in het bestuur gezeten. Het onderhoud aan de tractor en de jaarlijkse meerkampdag hoorde er gewoon allemaal bij. Maar z’n grootste huidige taak is de kantinedienst op zondagochtend. Een echte vrijwilliger. Verzaken staat niet in zijn woordenboek. “Ik help er graag. Prachtig om de eerste voetballers ’s-morgens voorbij het raam van de kantine te zien lopen. Ik weet dan al wat ze willen drinken of eten. Dan komen de verhalen los van de zaterdagavond. Dor worde nie stommer van, hoewel ik het ooit bitter nie ha kunne heure.”
REISPLANNEN
Vakantie hoort ook bij het leven van de Bourgondiër. Als het kan drie keer per jaar. Meestal in het voorjaar en najaar naar de zon. In de zomer gaan Henk en Franka graag fietsen in Nederland. Tussendoor gaat er een grote reis plaatsvinden. Ze hebben inmiddels al veel van de wereld gezien zoals Noorwegen, Sri Lanka, Cuba en Kenia. Ook het cruisen hebben ze uitgevonden, zo voeren ze in de wateren rond de Caribbean en Verenigde Arabische Emiraten. En de Schaapsdijk zal nog vaker worden verlaten. “Reisplannen voor de toekomst heb ik nog genoeg. Mar mè dieje corona ga ik voorlopig geen gekke dingen doen.” Over zijn werk vertelt Henk vol enthousiasme dat hij bij Spierings Mobile Cranes in Oss werkt. Daar bouwen ze per jaar een 70-tal mobiele torenkranen. Zes-assige kranen van 72 ton met een bereik van 60 meter en 35 meter hoog. Henk is momenteel in het proces werkzaam bij de opbouw van de cabine en Daf-motor op het chassis. “Het is een prachtig bedrijf wor ik nog wel efkes vort kan.”
PILSKE DRINKE
Een bijzondere man in het leven van Henk was zijn vader Thé. Thé was voor bijna alle Loosbroekenaren bekend van de Wis waar hij jaren werkzaam was. “Onze vader da waar munne moat. Iedere zaterdagmiddag rond een uur of half vier maakte we tijd voor een bezoek aan elkaar. En dan wast t altet ‘Zulle we de koffie mar overslaan en mee mar een pilske vatte?’ Nee, ik heb t van gin vrimde,” lacht hij. “Maar er gaat geen dag voorbij of hij gaat door mijn hoofd. De herinneringen zijn skon. Vrúger verzamelden mijn vrienden bij ons thuis om daarna naar Lunenburg te gaan. Natuurlijk gingen we dan samen voor het vertrek bè ons nog een pilske drinken en dan zat Thé er altijd bij. Door wottie niks van misse. Ik heb van allebei mijn ouders wel wat karaktereigenschappen meegekregen. Ik ben zelf wat liever op de achtergrond als ons pap. Maar ik heb wel een hoop van ‘m geleerd. “Tis sunt dat ie er nie mir is.” besluit Henk.
Tekst: Mike Bosch. Foto: Wim Roefs.