Guido van Menzel
‘De mensen zijn hier nog geïnteresseerd in elkaar’
Hoewel 50 volgens Guido van Menzel maar een getal is, vierde hij zijn vijftigste verjaardag groots, met wel 160 mensen.
Dat er zoveel mensen op zijn halve-eeuwfeest waren, is niet verwonderlijk, want Guido is een actieve Loosbroekenaar. Al sinds zijn vijftiende is hij actief voor verschillende verenigingen in ons dorp. Het begon met de Kindervakantieweek, maar als actieve wielrenner zit hij ook in het bestuur van fietsclub De Lekke Tube. Daarnaast was hij een van de medeoprichters van De Kreuge, waarvan hij ook in de eerste jaren secretaris en daarna de voorzitter was en nog steeds in het bestuur zit. En in 2019, nog net voor Corona, werd hij Prins Guido d’n Urste bij Stichting Carnaval HDL, waar hij sinds dit jaar secretaris is. Bovendien is hij ook al 25 jaar lid van de Zandkruiers. “Voor de Zandkruiers ben ik op de planken niet meer zo actief als vroeger. Ik had dit jaar maar een klein rolletje, en dat vond ik prima. Ik ben vooral bezig geweest met het decor. Dat was vooral: de rekwisieten klaarzetten voor de sketches. We zijn nog aan het evalueren hoe we het vonden. Als we volgend jaar weer op dezelfde manier verdergaan, dan kom ik vast wel weer voor een klein rolletje op het podium. Ik voetbal daarnaast bij Sportclub Loosbroek. Ik ben nu helaas geblesseerd. Echt jammer, ik heb maar één keer in het nieuwe tenue kunnen spelen. Hopelijk kan ik in het volgende seizoen weer meedoen in de nieuwe paarse shirts.”
Je zou haast vergeten dat Guido naast al deze drukke bezigheden ook nog een gezin en een baan heeft. Hij woont samen met Josine van Santvoort in haar ouderlijk huis, dat ze vanaf 2021 gezamenlijk hebben verbouwd. “We wilden zoveel mogelijk zelf doen. We hebben ervoor gekozen om het meteen goed aan te pakken: een aanbouw, nieuwe kozijnen en vloerverwarming. We zijn nu helemaal van het gas af en klaar voor de toekomst. Het was ook heel prettig dat mijn vader erbij was. Mijn vader was timmerman, maar al een aantal jaar met pensioen. Die heeft ons veel advies gegeven over hoe je dingen praktisch het beste aanpakt. Zelf ben ik bouwkundig tekenaar, dus ik had goed voor ogen hoe het moest gaan worden en wat daarvoor moest gebeuren. Een bouwkundig tekenaar zorgt ervoor dat de tekening van een architect vertaald wordt naar de bouw, zodat het idee van de architect ook echt gebouwd kan worden. Ik heb dat twintig jaar gedaan voor Bosch en Van Oers bouwkundigen. Die zaten vanaf 2008 in het oude Rabobankgebouw in Heeswijk-DInther maar dat bedrijf is vijf jaar geleden overgenomen. Wegens omstandigheden is de vestiging in Heeswijk- Dinther sinds 1 januari gesloten. Sinds afgelopen oktober heb ik daarom een nieuwe baan in Helmond als bouwkundig tekenaar bij een aannemer.”
Guido en Josine hebben samen drie kinderen: Guus (15), Noor (13) en Mats (10). “Guus en Noor zitten op Bernrode, in Heeswijk-Dinther. Ik merk wel dat hun wereld groter is dan die van mij, toen ik hun leeftijd had. Guus zijn vrienden komen uit de hele omgeving, en hij komt ook overal. Ikzelf ben altijd best wel op Heeswijk-Dinther georiënteerd geweest. De vriendinnen van Noor wonen ook wat meer hier in de buurt. Onze Mats wil ook graag naar Bernrode, maar die mag eerst nog even hier op de Sint Albertusschool zijn best doen.”
LOOSBROEK IN DE AFGELOPEN 50 JAAR
“Naar mijn gevoel is Loosbroek in de afgelopen vijftig jaar niet veel veranderd. De basisschool staat er nog steeds. Het is het oudste schoolgebouw van Nederland. Natuurlijk is er achter de gevel van alles veranderd, maar het staat er nog steeds zoals vijftig jaar geleden. Kerkzicht en de Dagwinkel zijn er ook nog steeds. De voetbalvereniging en de korfbalvereniging zijn er ook nog steeds en ik hoop dat ze lang zullen blijven. Natuurlijk is de nieuwe wijk erbij gekomen en zijn er nieuwe mensen in het dorp gekomen. Maar de mensen zijn niet veranderd, volgens mij. Die zijn altijd al nieuwsgierig geweest. Ze zijn nieuwsgierig naar elkaar en houden elkaar in de gaten. Dat leidt wel eens tot grappige situaties. Zo hebben Josine en ik al vroeg in onze relatie afgesproken dat we niet zouden trouwen, maar toen zij 25 werd, hadden mijn vrienden een spandoek in de tuin gezet met: ‘Josine, wil je met me trouwen? Guido.’ Natuurlijk ging dat het hele dorp rond. Dat soort grapjes, daar houd ik wel van. En dat gaat hier in het dorp heel goed, omdat de mensen hier geïnteresseerd zijn in elkaar en dat soort dingen willen weten.”
LOOSBROEK IN DE KOMENDE 50 JAAR
Ik hoop dat mijn kinderen over vijftig jaar hier nog kunnen wonen. Dat de basisschool er nog is en de sportclub. En dat de huizen betaalbaar blijven voor iedereen. De huizen hier in Loosbroek zijn natuurlijk best wel groot. Ik denk er wel eens over dat er in Loosbroek wel plek is voor benedenboven- woningen. Dat is een concept waarbij het lijkt of het een rijtjeswoning is, maar dat is niet zo. Beneden is een levensloopbestendige woning zonder trap, maar wel met een klein tuintje voor de ouderen. En de bovenwoning bestaat uit 1 of 2 verdiepingen voor starters. Op die manier kun je de jeugd én de ouderen hier in Loosbroek houden. Dan kan ons mooie dorpje ook echt als dorp blijven bestaan.”
Tekst: Eva Repkes | Foto: Eveline van Uden-Buijs